Nazwa taekwondo składa się z trzech fonetycznych elementów koreańskiej wymowy (hangul) wywodzących się z trzech znaków chińskich (hancha):
tae (태 / 跆) oznaczającego stopę, uderzenie stopą lub system technik wykonywanych nogą ;
kwon (권 / 拳) oznaczającego pięść, uderzenie pięścią lub system technik wykonywanych pięścią;
do (도 / 道) oznaczającego sztukę, drogę lub metodę wyrażającą osiągnięcie pewnego stanu intuicji w zachowaniu, wynikającej z doświadczenia umysłu i ciała.
Taekwondo jest więc sztuką walki za pomocą nóg i rąk, jest też dyscypliną sportową angażującą całe ciało z użyciem obu rąk i obu nóg w ćwiczeniu technik samoobrony oraz walki sportowej, ukierunkowanych również na poprawę kondycji.
Podstawową strukturę taekwondo jako systemu walki można podzielić na:
ćwiczenia (układy) formalne (poomse w WTF lub "Tul" w ITF)
wolną walkę (kyorugi)
techniki samoobrony (hosinsul)
techniki rozbić twardych przedmiotów (kyokpa)
Elementem łączącym cztery powyższe składowe jest technika.